Menu
Wanneer je de winkelstraten van Tokyo bezoekt wordt je al gauw overspoeld door de kleur roze. Roze is een groot onderdeel van Kawaii. Kawaii, wat net zoiets als ‘schattig’ betekent, is er een veel voorkomende levenstijl. Belangrijk in deze levenstijl is dat alles er kinderlijken lieflijk uitziet. Wanneer roze echt je favoriete kleur is, bezoek Japan dan in de lente wanneer de kersenbloesems in bloei staan.
Zoals gebruikelijk in meerdere grote steden in de wereld is het ook in Tokyo de gewoonte om uiterst links te staan op een roltrap om zo passanten voorbij te laten gaan. Maar zo is het ook de gewoonte in Japan om niet te bellen in het openbaar vervoer. Je neus snuiten is al helemaal taboe. En wil je een foto maken, vraag dan om toestemming, want op sommige plekken is dat verboden.
In Tokyo wordt veel vis gegeten, mede doordat sushi zo populair is. Van blauwvin tonijn tot sint- jacobschelp. De variaties zijn eindeloos. Zo gebruiken de japanners ook uni in de sushi. Uni is een zee-egel. Althans, specifiek gezien bestaat deze delicatesse uit de genitaliën van de zee-egel. Eet smakelijk.
In een hoop landen zijn kattencafé’s al een veel voorkomend verschijnsel. Maar in Tokyo gaan ze nog een stapje verder. Daar kan je knuffelen met konijnen, uilen, vissen, reptielen, geiten en zelfs pinguins!
Het Crying Sumo-festival is een wedstrijd tussen baby’s van één jaar om te zien welke het eerst huilt of lacht nadat hij in de lucht wordt gehouden door sumoworstelaars. Als beide baby’s tegelijkertijd beginnen te huilen (wat vaak het geval is omdat ze door 150 + kg mannen boven de ‘dohyo’ (sumo ring) worden gehouden en iedereen in de buurt naar hen staart), wordt de winnaar bepaald door wie het hardst huilt.
In Japan zijn ze zó gek op strips en comics, dat ze hier meer papier aan kwijt zijn dan aan wc-papier. Dan heb je ongeveer een beeld van hoeveel strips er dagelijks worden verkocht.
Een komediant genaamd Nasubi was opgesloten in zijn appartement en zou hier pas uitkomen wanneer hij met loterijen 1 miljoen Yen (10.000 euro) had gewonnen. Hij had geen kleding aan en was volledig afgesloten van de buitenwereld. Toen hij eindelijk genoeg geld had gewonnen werd hij aangekleed en geblinddoekt. Er zou een verassing op hem wachten op de locatie waar hij naar toe werd gebracht. De verassing was dat hij naar Korea werd gebracht, zijn kleding weer van hem werd afgenomen en hij opnieuw loterijen moest gaan winnen om genoeg geld te hebben om de reis naar Japan te betalen. Uiteindelijk heeft hij 15 maanden opgesloten gezeten. Maar Nasubi klaagt niet, de dagboeken die hij in die tijd bijhield waren in Japan bestsellers.
Als iemand met zijn hand omlaag zwaait naar je in een soort wuif dan weet je hoe laat het is, tijd om weg te gaan. Bij de Japanners is dat juist andersom, ze vragen dan eigenlijk heel beleefd of je dichterbij wilt komen. Best vreemd om dit mee te maken. En waar hier in de westerse wereld een zwarte kat ongeluk brengt in het bijgeloof, wordt een zwarte kat in Japan juist gezien als geluk.
Bijna iedere WC in Japan is verwarmd! Er is niks prettiger dan heerlijk zitten op een voorverwarmde wc-bril in de winter. Niks geen koude billen gewoon comfort!
We sluiten graag af met één van de meest bizarre tradities: het ijzeren fallus-festival, genaamd Kanamara Matsuri. Tijdens dit jaarlijkse festival dragen mannen en vrouwen in een feestelijke optocht een roze piemel door de stad Kawasaki. Niet gek dat dit festival zoveel bekijks trekt…Maar waarom wordt dit gekke festival dan gevierd? Kanamara Matsuri is een eeuwoude traditie en viert de vruchtbaarheid, lange huwelijken en gezonde geboorten. Maar dat is het niet alleen, ook wordt met het festival het bewustzijn voor seksueel overdraagbare aandoeningen bevorderd. Misschien toch nog niet zo een heel slecht idee dus, dit festival.